Stinkend Poeltje

​Hoe maak je van zo’n wonderschone idyllische tuin met Japanse brug een stinkend poeltje? Als een artonaut al z’n zintuigen inzet, ziet ie veel meer dan het clichébeeld dat ons ingeprent is over Monet. Je weet wel: oude man, lange baard, witte zomer vest, badend in het zonlicht, schilderend naast z’n prachtige vijver.

Maar de artonaut ziet eendenkroos en stelt zich voor hoe hij in de vijver tuimelt. Het vettige kroos plakt op z’n huid. Z’n voeten raken de grond, modder en drab komen naar boven. Troebel water overal. De artonaut gaat kopje onder en proeft het ziltige, vuile water. Putlucht kruipt in z’n haar. Sommige waterlelies beginnen toch al een beetje te rotten. Libellen zoemen om z’n hoofd en kriebelen wanneer ze landen op z’n arm. De artonaut wil weg uit de vijver. Maar wanneer ie naar de kant wil zwemmen, dan moet de artonaut door een zwerm muggen. Ze steken. Jeuk!

Weg idylle. Eens de artonaut al z’n zintuigen inzet, proeft, voelt, ruikt, hoort ie toch veel meer dan ie ziet.