Een museum bezoeken door de ogen van een kleuter

Kleuters kijken vol verwondering naar de wereld om hen heen. Het einde van de vakantie nodigt uit om een keer op stap te gaan met een mini-ruimtereiziger. Kleine Kapitein Jerom heeft vandaag de leiding tijdens ons museumbezoek en we dwalen hierdoor meermaals van de paadjes. Ik volg nieuwsgierig.

Wow! Waarom?

Een 4-jarige moet nog de hele wereld ontdekken. Hoe gaat dat ontdekken het gemakkelijkst? Door een welgemikte ‘waarom’-vraag. De Verbeke Foundation is een wereld op zichzelf, een wereld met een stevige hoek af.

Met een spervuur aan ‘waarom’-vragen verkennen we samen kunstwerken en hun betekenissen. Waarom de giraf aan een touw hangt? Hij mist een paar poten, zo kan hij zich tenminste voortbewegen als een marionette. Waarom het koeienhoofd in een plas water ligt? Dat is zweet, de koe heeft het warm onder de glazen stolp. Waarom is de trap vuil? (euhm hier zet ik maar de joker ‘daarom’ in). Waarom er letters op een andere koe staan? Zo begrijpen de mensen waarom de koe boe zegt. Waarom het everzwijn een zwaard in zijn mond heeft? Dat is afgepakt van de ridder die op jacht was,…

Pas op, een walvis!

Lopend, huppelend, slenterend, paardje rijdend… dwalen we door een wereld van duikboten, reuze vazen en een ronddraaiende wereld van computer onderdelen tot we bij een bouwwerk komen dat lijkt op een klimrek. ‘Klimmen we naar boven?’ ‘Dat is goed, klim maar, ik volg!’ ‘Ik kan het niet, doe jij maar’… Het klimrek verliest de aandacht van Jerom en hij kijkt al opgewonden naar het betonnen pad rondom het klimrek.

‘Kom we volgen de lijnen’… Naar boven wordt er niet meer gekeken. Het stenen pad wordt nu uitgebreid verkend. De ruimte tussen het klimrek en het betonnen pad is opgevuld met scherven zwarte leisteen. Voor Jerom echter een rivier vol vissen. We nemen een frisse duik in het water, maar niet voor lang, we moeten ons pijlsnel naar de kant begeven als Jerom een walvis ziet opduiken. De beste stuurlui staan aan wal, een veilige plek voor kapitein Jerom om de leisteenvissen te bewonderen…

Het is een bewolkte dag en eerder op de dag zagen we al voorbij varende wolkenwalvissen… was het dit dat de mini ruimtereiziger zijn hersenpan deed rommelen bij het zien van de zwartglimmende leistenen rondom het ‘klimrek’?

De kunstenaar, Marinus Boezem, dacht niet aan vissen, walvissen en de wal bij het maken van dit kunstwerk. Voor de gigantische constructie van metalen buizen (het klimrek) ligt een grafsteen met daarop 1584 “LA LUMIERE CISTERCIENNE” BAUDELO GENT MARINUS BOEZEM 2016 en een plattegrond van de Gentse Baudelo-kapel.
Het betonnen pad waar we over lopen vormt de contouren van de oude kapel, maar wat deert een kleuter dat. Geen woord of waarom over de metalen buizen volgestouwd met bomen en het betonnen pad. Voor Kleine Kapitein Jerom glijden de zwartglimmende leisteenvissen door het water zich niet bewust van het gevaar van de grote walvis achter hen. En zo ontstaat een heel nieuwe poëtische wereld.

Bezoek een ruimte alsof je een kleuter bent

Een ruimtereiziger kijkt regelmatig met andere ogen. De blik van een kleuter nodigt uit om zonder achtergrond of kennis te kijken naar kunst. Alles is nieuw en spannend. Laat de ‘waarom’-vragen borrelen en counter ze met een grote dosis fantasie.