Ruimtereizigers Karolien en Joke zijn nichtjes. De voorbije familiefeesten vragen nonkels en tantes, neven en nichten ons de pieren uit de neus: ‘wat zijn jullie aan het bekokstoven?’. Na onze uitleg volgde meestal ‘ja maar, ik weet niets van kunst, dan is dat toch niets voor mij’. Nu de Artonaut eindelijk is verschenen, vonden we het hoogtijd om hem eens aan onze familie Aernouts voor te stellen. Tijd voor een familie-uitstap, oftewel de babyborrel van de Artonaut.
Het plan
Verzamelen doen we in het Middelheimmuseum. Onze voorbereiding voor de uitstap was summier: we gooiden in de familie-whatsapp: ‘3 uur aan de artiesteningang van het Middelheimmuseum. Wie komt er?’ We verdeelden de aanwezigen in groepjes. OK, we zochten een mix: gezinnetjes splitsten we op. We zorgden ervoor dat alle generaties vertegenwoordigd waren, de kouwe kant bij warme tantes,… Tot slot kozen we per groep wat Artonaut-opdrachten. Iedere categorie was bij iedere groep vertegenwoordigd: gespreksvoer, doe-het-zelf, schrijfsels, zintuigen, met andere ogen. En dan was het aan de nonkels en tantes, neven en nichten, liefjes en echtgenoten, en aan moemoe’s achterkleinkinderen…
Actie: Artonauten met Aernoutsen
Hier klinkt(ert) de overwinning
Het stof daalt neer
en mengt zich tussen felle kleuren
Hier klinkt er overwinning
en rust daalt neer.
Hetzelfde kunstwerk door andere ogen én een andere opdracht, levert weer nieuwe verhalen op. Het team: een autohandelaar, twee andere verpleegsters, een tiener en het nieuwe lief van de jongste nicht (we kennen het lief nog maar net, maar na vandaag weten we wel dat het een toffe is). De opdracht: Doordrammers: waarvoor kan dit kunstwerk gebruikt worden? ‘Het doet me denken aan de Cruz de Ferro, de berg waar we onze steen achterlieten onderweg naar Compostella’ zegt de fietser. ‘Maar nee’, zegt de doorwinterde motard, ‘in India duiden ze zo de weg aan.’ Binnen de kortste keren had iedereen een reisverhaal klaar van Noorwegen tot Japan en terug. Van begraafplaatsen tot wegwijzers. En misschien is het wel een geënsceneerde maandlanding, daar was niemand in onze familie al geweest. Maar de nuchtere tiener besluit: ‘je kan er toch gewoon ook een straat mee aanleggen’. En gelijk heeft hij.